Ömer Hattapoğlu

Nasıl, nerede ve niye doğdum hikâyesine girmek gerekli ise hakkını da edebimizce
vermek gerektir. “Ne zaman ki kendimde uyandım, o zaman anladım ki ben var oldum, ben
kendim oldum ve ben zerremden var olan her zerreye nefes oldum. Kırk yıl kırk ateşte
yanmak gerekti. Kırklarda yandık ve kırk yılı kırk suyun helaline saldık.
Ola ki damlamız Mardin Kızıltepe’den kırk yıldan evvel çıktıysa buna yok demek
kendimizi inkârdır. Ne zaman ki kendimizi bulduk anladık ki gerçek doğum ve uyanış bu imiş.
Âleme aşkça geldik. Meğerse aşkın nefesi ve kendisi kendimiz imişiz. Asla
kendimizden gitmeyerek… Kendimizden kendimize geldik, kendimizden kendimizce, aşkça,
gönülden gönüle gönülce yaşadık ve yaşıyoruz” düşünceleri ile yazarlık hayatına devam etmektedir.

Aşkın Miracına Çıktım
Vardığım Kendim idim
Yarin Gönlüne Vardım
Gördüğüm Kendim idim…