Visits: 8
“82’nin zır kışında savaşçı bir kız dünyaya geldi.
Mücadeleci, dik başlı, asi ve güçlü.Ama kırılgan ve naif.
Tezat biliyorum!
Kendini anlat deseler susar geçerim.
Anlamak isteyene beni oku derim.
Bazen umut, bazen hüzün!
Bazen en dip, bazen zirve!
Kimi zaman acımı yazdım,
Kimi zaman öfkemi,
Bazen mutsuzdum mutsuzluğu yazdım,
Bazen umutluydum umudu yazdım.
Bir gün size hüznü tattırdım,
Ertesi gün ayağa kalkın dedim.
Aslında hayat gibi bir şeydi yazdıklarımda.
Nefret, kızgınlık, sevgi, umut, direniş.
Belki de sadece umudu yazmak gerekirdi,
Ama velhasıl kelam umudun kıymetini bilmek için de;
Ümitsizliği okumak gerekti…
Kıymet bilmek için acıyı okumak gerekti.
İşte bu yüzdendir ki,
Benden sadece umut istemeyin!
Asıl umut tüm yazılarda gizlidir,
Anlayabilene…”
Şeklinde kendini ifaden Elif Yalçın çalışmalarına devam etmektedir ve ilerleyen zamanlar da kitabını çıkarmayı düşünmektedir.
