Deneme Elif Yalçın

Ne Kadar da Az Düşünüyorsunuz

Visits: 0

Sabah oturmuş keyifle kahvemi yudumlarken,
Bugün de neyi dert etsem kendime de üzülsem dedim.
Bi yokladım ceplerimi, hangi saçma ve küçük sebebe takılsam diye.
Bu gelgitler içinde şımarıklık yaparken,
Bir paylaşım gözüme çarptı,
Hasta bir evlat ve ciğeri dağlanmış bir anne gördüm.
Bir an kahvemi yutamayacak gibi oldum,
Ama sonra yuttum.
Zaten insanların dertlerini görmezden gelirken ki tavrımız bu değil mi?
İnsanlar ölür, unuturuz.
Savaşlarda masum canlar gider unuturuz.
Hayvanlara işkence edilir unuturuz.
Şehit olur unuturuz.
Birkaç gün eser gürler kahvemizi yutamayız,
Sonra her şey süt liman.
Kahveler içilsin kendine küçücük küçücük sorunlar çıkartılsın.
Ahlanalım, vahlanalım.
O bana bunu dedi, o bana bunu yaptı.
İyi de bu anne babaların canı evlat diye yanarken,
Bu hayvanlar masumca ölürken,
Askerler, polisler bizim o kahveleri yudumlamamız için görevde can verirken,
Ya Allah aşkına nedir bizde ki bu unutkanlık?
Neyi dert ediyoruz be neyi?
Üç gün ya topu topu üç gün bu dünya..
Yetmedi mi bu saçma depresif haller?
Yetmedi mi bu mutsuzluk oyunları?
Bana yetti ve dedim ki ;
Rabb’im bu şımarıklıklarımı affet!
Kendi küçük dertlerimi bırakıp,
Gerçek dert sahiplerini anlamam ve yardım etmem için beni kendime getir…
Aman şimdi bu yazıyı da kim okuyacak?
Kim benimle birlikte harekete geçecek?
İşte hemen umutsuzluğa kapıldım bile,
Halbuki daha beş dakika olmuştu,
Acı çekenleri hatırlayalı..
Umut diye bağıralı.
Aman ya bu dünyayı ben mi kurtaracağım sanki?
-Evet bu dünyayı sen, ben, biz kurtaracağız
Eğer birlik olmayı başarabilirsek…
Ve birden Rabb’imin ayetleri geliyor aklıma ne kadar da az düşünüyorsunuz dediğini hatırlıyorum.
Körle gören, iman edip hayra ve barışa yönelik işler yapanlarla kötülük üretenler bir olmaz.
Ne kadar da az düşünüyorsunuz!( Mümin 58 )

ELİF YALÇIN

Fehva-ı Cedid