Visits: 6
Mutsuzluğun çepeçevre sardığı bir noktada
Kime gülsem kan dökülür dudaklarımdan
Dört bir yana lağvedildi umut ordularım
Kahkaha patlatıyorum acıya
Kulaklarıma tutunuyor yanaklarım
Kendi ellerimle beslediğim
Bir hayvan kükrüyor vahşi
Islak, soğuk, paslı
Demir parmaklıkları ardında beynimin
Belirsiz düşüncelerimle karnını doyuran
İçerisinden çıkamadığım
Ters soru işaretlerinden oluşan
Ruhumdaki kesik izleri
Törpüleyişimdendir hayvan pençelerini
Tam kaçıp kurtuldum zannederken
Mutluluğumu ortasından kanatan.
ERTUĞRUL KARAKOÇ