Visits: 9
Kaç gece karanlık göğe dalıp,
Üst üste tütün sardığımı bilmem.
Bu yanık kokusu,
Dumana boğduğum ciğerlerimden mi,
Alev alev tutuşan yüreğimden mi?
Bilmem.
Karanlık tüm bedenimi hapsederken,
Gördüğüm bu silüet kimin?
Karanlığa hapsolmuş bu şehirde,
Kimlerin düşündesin?
Hangi kirlenmiş yüzün gülüşündesin?
Bilmem.
Ah, benim güzel sevdiğim!
Bir bakışına bin can verdiğim.
Bilirim, bilirim elbet.
Yokluğundur beni bu bilinmezliklere süren.
Yoksa bilirim hasretinden kaç gece tütün sardığımı,
Alev alev yanan yüreğimi,
Ve her gördüğüm silüetin sana ait olduğunu.
Bilirim, bilirim elbet.
Kimlerin düşünde, kimlerin gülüşünde olduğunu.
İşte, yokluğundur bana bütün bilinenleri bilinmez kıldıran.
MEVLÜT KARADENİZ