Visits: 14
Yazar mısınız kendi kendinize mektup hiç?
Bazen kaybetmemişse insan özünü aile kodlarını bağlıyor olayları birbirine
Sezgisel bir gelişim devam ediyor
Yıllar ara verdirse bile
Yıl 1987 savaşlar İran, Irak
Çocuksun sadece ürküyorsun
Etrafında gelişen olumlu olumsuz hallere karşı bir var olan şuuruna karşı siper oluşuyor günler geçtikçe bu trajedi bazen daha da artarcasına devam ederken diyorsun ki bir hakiki iyiler var bir de gerçek kötüler diğerleri de piyon
Cennet ve cehennem gibi
Mümin
Müşrik
Yada
Münafık
Fasık
Gibi
Sorgularken buluyorsun kendini
Karakterin lakin alışkanlıklarına yenilmemişse o zaman sorular soruları kovalamaya başlarken birden merak da artarken alanı o daracık odayı genişleten bir dua gayret çemberinin içinde buluyorsun
Dile arzu ederek kendinden herkese
Tek iyilik diyerek başla her güne
Ve besle ilimini o bu şu demeden
Zihninin biranda mola verdiğini görüp
Şaşıracaksın ve işte bu rahmet
Ve vazgeçmiyorum iyilikten ve tabiki umuttan!
Ve sınav dene gerçek oluşturuyor
İnsanın o doymak bölmeyen açlığını
Bir ticaret oyunu aslında
Ve mağdurlar
Neşesini yarım yaşamış çocuklar
Çocukların mürüvvetini görememiş analar ya erkeklere ne demeli
Her an mağduriyetle karşı karşıya
Ya silah ellerinde
Ya da taş
Muazzam bir cesaret örneği de ayrıca
Buradan özleyince sadece bulanık bir resim oluşturuyoruz
Kendi kendimizi çoktan sormalı
Nerede kiminle ne zaman ne oldu
Olumlu
Olumsuz
Ve madden ne kazanıldı?
Ve manen neler kaybedildi?
Muazzam ufku geniş o kadar genç var ki
Hedefleri gayeleri hakikaten tek ülkem diyen…
Öyleyse iyilik birleştirici bir güç haline getirip topyekun kurtarılmalı Filistin!
ALEV KAMER ABDİOĞLU