Visits: 6
Sen, gönlüme düşünce kesildi yürek ferim,
Hayaline sarıldım, düşündüm derin derin,
Zannettim ki dünya boş, içinde yanan benim,
Kuru çöl deniz oldu, gözümden yaş düşerken.
Mevsimler beşe çıktı, ben kışını yaşarken
Sana kal diyemedim, ay dağlardan aşarken
Çileye boyun büktüm, cemre güle düşerken
İlkbaharlar kış oldu, içimde sen üşürken
Gecenin bir vaktinde sana naat yazarken,
Bilmem ki kaç kez öldüm satırları döşerken,
Özlemin burcu burcu mor fincana düşerken,
İçtiğim zehir oldu sensiz kahve içerken.
Yaram derin olsa da etmedim hiç şikayet,
Gülüşünde gülleri derdim demet demet
Aydınî’ye de verir elbet Hüdai Hakk hidayet,
Gözlerimde yaş taştı bu şiiri yazarken.
ÖZDEMİR AYDIN