Visits: 5
İnsanoğlunun aramadığı hâlde bulduğu tek şey sondur.
Dikkatimi çeken de bu ya !
Farkında mısın ? Durduğun falan yok ! Kimsin sen ? Âdem mi ?
Nerede insanlığın ?
Cemre, senin için düşmedi mi ?
Toprağa, güneş senin için doğurmadı mı sıcaklığını ?
Rahmet, senin için yağmadı mı yeryüzüne ?
Kainat, adeta senin için var olmuşken.
Ve onlarca güzelliğin yanı başındayken farkında bile değilsin.
Robot gibi yaşıyorsun, her sabah ölü, her akşam yorgunsun.
Saatin gelince uyku moduna geçip kapatıyor kendini bedenin.
Peki kendin için ne kadar vicdan muhasebesi yaptın ?
Kendini ne kadar karşına aldın ?
Durman gereken yerde durdun mu ?
Yok ! Hayır, durmadın !
Al artık ruhunu karşına ! Ve durulana kadar silkelen, aramadığın
hâlde bulduğun sona şükret !
Her şey için çok geç olabilir. Biliyorum, için daima fırsatlar
ülkesidir ve kararların hiç olmayacak derecede kararsızdır.
Karar ver !
Dehlizinde olduğun o kör kuyuda kendine ışık ol !
Unutma ! Mucizen dışarıda değil, içeridedir.
İçine dön !
Münzeviliğin özünü, arayışın sözünü.
Hûşû içinde, bir sarmaşık gibi sarıl kendine.
Çünkü olacaksa senin sonun şükür olsun.
Allah’ın güzelliklerine şükrün, senin için en güzel duruş olduğunu
aklından çıkarma ! Selametle kal !
Kendinle kal !
Hoşça kal !
GÖKHAN CAVLAK