Şiir Zümrüd-ü Sabah

Zam’andan Payıma Düşen

Visits: 5

Zam’andan payıma düşen hüzünle yoldaş olurken
Bir şarkının şiiri olup dökülüyorken mısralara
Ne geceye ne de sabaha sığıyorum içimdeki özlemle
Yokluğunu törpülerken arsız bir budalayım eşiğinde
Şair yüreğimle bitimsiz kederlerle miracına yol alırken
Kırık dökük bir tabellayken yüreğim huzurunda
Gelde topla ne olur yâr dağılan yanlarımı

Tüm ayazları giyinirken yüreğime
Gölgende ısınmayı öğrendim zemheride
Suskunluğumla hemhal olurken
Göğsümde yurt eden hiçlikte uyanırken bad-ı Sabada
Senli tüm seslere bağdaş kurarken gönül hanemde
Hüzünler bucağında esir olup eksilsemde
Gelde topla ne olur yâr dağılan yanlarımı

Zâyi makamında kana kana yokluğunu içip
Göğsünde illa göğsünde bahar açmakken tek niyazım
Dua dua kirpiklerinden öpüp şiirce dökülmek istemiyorum yüreğine
Söylesene yâr göğsünde gül açıp yaprak yaprak dökülmek isterken
Alacakaranlığa mahkum edip bertaraf olan yüreğimin yamalarını
Gel de topla ne olur yâr dağılan yanlarımı
Gel de topla…

ZÜMRÜD-Ü SABAH

Fehva-ı Cedid