Visits: 6
Karanlıktan, yalnızlıktan korkarım…
Bir tane kandil aydınlatmıyor yolumu.
Bu devr-i âlem, bu hazin geçişimi yasladığım,
bağrımın başka yön bilmez sonsuzluğu için..
Karanlığıma; Ruhumun hür-i cihan, başımda bir hümaşah..
Bu Züleyha, bu Leyla nihayetinde beni Mah eden,
şu suç ortağı şu kalbimin lahza bakışlı Mihri’min olması gerek.
Yalnızlığıma; sırtımın dayanağı ahiretliğim, bir gülşenim, bir dem daha..
yeter.
ASUMAN KARA