Visits: 5
Kendime benzetiyorum papatyalara. Belki de o yüzden bu kadar seviyorum. Masum, narin ve hassas. Kimisi, seviyorum diye koparır papatyayı. Oysa sevgi böyle bir şey değil. Bir çiçeği seviyorsan, koparmayacaksın. Seveceksin, öpeceksin, koklayacaksın, sulayacaksın. Seviyorsan, ait olduğu yerden ayırıp öldürmeyeceksin. Kök salmasına izin verip, yaşatacaksın. Sırf senin olsun diye, bir çiçeği koparmak, onu öldürmek, sevgi değildir. Bu bencilliktir. Seven kıyamaz, seven böyle bencilce davranmaz. Seven sevdiğini de düşünür. Sevgide bencillik yoktur. Koparmadan seviyorum papatyaları. Kokularını ciğerlerime kadar içime çeke çeke, yapraklarını öpe öpe seviyorum. Ait oldukları yerde seviyorum. Papatyaları seven insanları da seviyorum. Çünkü yüreği hassastır onların. Kırılırlar, ama kırmazlar, kıramazlar.
İpek Tor