Visits: 6
Şimdi ben de gidiyorum…
Takıldım o haksızlar kervanına
Aklanan cümleler kurmadan
Kimseye soru sormadan
Kimseyi fazla yormadan
Gidiyorum…
Yol yorgunluğuyla saracağım yaramı
Yağmurla ağlayıp
Rüzgârla sileceğim gözyaşlarımı
Bıraktım düşmana neşemi
Çifte gülüş bahşediyorum onlara
Adres yok, güzergâh yok
Başı boş hüzünler ısmarlıyorum yarına
Renkli çaputlar sarmış ağacın
Sarsılmış gövdesi kimin umurunda?…
Ben de geçiyorum sessizce yanından
Yok sayarak sızısını, derdini
Sesi kısık, cepleri boş umudun
Birkaç yalan cümlesine kanarak
Tozlu yolda buluyorum kendimi…
HUMAY YILMAZ