Visits: 9
Bir sonbahar akşamı
Sitenin en sevdiğin köşesinde
En sevdiğin bankta
Havuzun başındayım…
Farklı bir akşam sanki bugün
Her şey o kadar ayarlanmışçasına ki
Sessiz, sakin ortalık
Dolunayı geride bırakalı birkaç gün oluyor
Ara ara ağaçtaki yaprakları hışırdatan hafif bir
rüzgâr var
Parkta çocuk kalmıyor artık bu saatlerde
Epeyce el ayak çekilmeye başladı
Senin deyiminle
‘Tam kendini dinlemelik’
Sokak lambasının altı…
Aydınlık bir gökyüzü
Üşütmeyen tatlı bir rüzgâr
Sessizliğin derin çığlıklarıyla
Kulağımda Sen’li zamanların cızırtılı
gülüşmeleri
Değişen radyo frekansları gibi
Mimiklerim de başkalaşıyor
Sen aklıma geldiğinde yaşadığım duygu
geçişlerinden sonra…
Şu parkın kenarında
Top oynayan çocukların arasına dalıp
Çocuklaşman gelince aklıma, gülümsüyorum
Balkonda, elimde kahve fincanı yolunu gözlerken,
işten dönüş saatinde elinde alışveriş poşetleri ile
Ufukta belirmen aklıma gelince o an gibi
heyecanlanıyorum derin bakışlarımla
Sonra günün hangi saatinde beklersem bekleyeyim
artık hiçbir zaman gelişini göremeyeceğim
geliyor aklıma
Bakışlarım dalıyor, bakışlarım donuyor
Göğsümde bir daralma, kaşlarımı olabildiğince
yukarı kaldırıyorum
Gözyaşım düşmesin ulu orta yanaklarıma diye…
Derin bir nefes alıp “Yeter bu kadar,” diyor,
doğruluyorum ardından
Ve Cennet’in kapısında beni beklediğinden emin
Kavuşacağımız günün tesellisiyle hasretine
sarılıyorum yine bu gece sevgilim…
HALİT ŞENGİT