Visits: 8
Bilmiyorum kaç mevsimdir kendimi
Arıyorum çok yoruldum!
Sonunda buldum ey yâr!
Ben araftan kurtulmuş
Kuyunun karanlığında
Binlerce hayalin kıyısında
Ayakları göz yaşından,
Islanmış bir tebessüm!
Tanıdı mı beni?
Ben Ahu-nur’un!
Ey yâr gönlüme, dokunduğundan bu yana
Ben bülbül-ü şeyda
Duyulmayan hıçkırık
Avaz avaz suskunluk
Alemdeki yalnızlık
Yüzümde bahardan kalma esinti,
Gözlerimde paslı bir hüzün,
Yüreğimdeki kelepçe de gözlerinin izi var
Tanıdı mı beni?
Ey yâr ben Ahu-nur’un!
Sen Yusuf muydun yâr!
Gözlerimin kuyusunda saklıyorum seni!
Sen kuyunun ucundaki ışığım
Sonu olmayan karanlık gecem!
Tükenmeyen umudum,
Varlığına şükrettiğim
Yokluğundan ürperdiğim
Varken yok, yokken daha çok
Gölgesinin bile üzerime düşmediği ama
Tenimde ruh bulmuş “Can”
Yüreğim de lâl bir sevda!
Sonu olmayan yolumsun!
Tanıdı mı beni?
Ey yâr ben Ahu-nur’un!
NURTEN TERCAN GÜL