Visits: 3
Zinciri boşalmış düşlere yürürken yüreğim
Kaç mevsim eskittim beklemenin eşiğinde
Buğday başağı yüklü bakışlarına kaç şiir yazdım bilmezken
Şimdi yokluğunun matemini emziriyorum kucağımda
Avuçlarımda gün telaşı omuzlarımda yokluğunun yükü
Zulumda biriken özlemin belimi bükerken
Raks eden gülüşüne hasret kaldı gözlerim
Karanlık sabırla işlerken yas tutuyor yıldızlar
Sözcükler özlem vardiyalarından usulca sızılıp
Yokluğun koğuşuna dönerken boynu bükük bir şiirle
Ey benim yerle gök arasına sığdıramadığım uçsuz gülüşüm
Sevdam
Marazlım
Ey benim göğüs boşluğumda ahraz tebessüm eden yâr’im
Manzarası sen olan her bakışa kalbimi emanet ediyorum…
ZÜMRÜD-Ü SABAH