Visits: 3
Yine Eylül düştü mevsimlerin yâdına
Hazanın kızıl örtüsü düşecek ufukların bağrına
Ve Göçmen kuşlar kanat çırpacak bir daha ki yurduna..
Vefasız yürekler ne bilsin kederi yası
Yaprak dökümü başlayınca gamlanır gönlün mayası
Ayrılıklar yalnız sonbaharda mı can yakar ki ey yüreğimin paresi…
Sevdalar hasrete döndüyse Eylül’ün suçu ne
Hazan rüzgarları değer bu diyardan gelip geçene
Çekilir tüm ağaçlar birer birer inzivaya
Arsızdır insanoğlu meyleder mâsivâya
Eylülde mi hicret eder tüm sevgiler me’vaya…
Vâv dan Nûn’a ne kadar harf varsa
Bir elif miktarı uzatıldı vakt-i bahara
Cümleler nakıs, kelimeler düşer intihara…
Seni düşünmekti Eylül ün en güzel hasleti
Sen fikrime düşüyorken nasıl sileceğim gönülden bu hasreti
Ey gözleri ilhamıma sebep olan Yâr
Sen bilmez misin göz bebeklerindir sığındığım tek diyar
Eylül, hazan, ilkbahar
hangi mevsim olursa olsun
Benim hayalimde bir tek gözlerin var…
MEHMET FATİH ÜNAL