Visits: 4
Ben biraz sana aşık, biraz davalı sen’le
Bulur gibi huzuru o masum ve saf ten’le
Saf tenine değince, elleri titreyen ben
Ve ben üşüyor gibi, sımsıcak her zerren’le
Her bir zerrene inat, üşüdüm ben; üzgünüm
Ben yıllarca yaşadım, değişmi’cek bu gen’le
Yıkılmadı, yıkılmaz; saf elemden bedenim
Yerle yeksan edersin, bir elveda darbenle.
Ben ki gülü sevipte bir eyvallah çekmişim
Lakin sözüm’ yemişim, gül’den batan dikenle.
“Ben, ben. İşte gene ben; sevdamın kölesi ben
Ben sevdamdan dönemem, dünyevi bir nedenle”.
Gökyüzünde uçuşan, hür bir kuş kanadıyım
Ama bir tutulamam kaf dağını görenle.
ASABE