Visits: 11
Bir ben vardı bende,
zifirî, metruk, hüzne mağlup,
zâtından bihaber, bedbaht…
Bir de sen…
Ehli gönül,
esrâr-ı âlem ile müzeyyen,
âleme malûm,
zatıma meçhul…
Bir sen…
Mevcudiyetinden bihaber, niyâzımdın…
Vakti mevud tamam oldu, duâyı makbûl ile
nûru değdi leylime gönlünün
İzale eyledi felek
bed’ini bahtımın
Felâha erdi nûrunla ruhum…
“Şems”im oldun vallahi
“Şems-i Rûmî misali…
Fecrim oldun billahi…
Zatına medyûn, Zâtına meftûn
bir ben var şimdi bende…
Aşka âşık bir abdal,
senden öte, benden ziyade…
- Esrar-ı Âlem ile müzeyyen: Evrenin gizleriyle süslendirilmiş…
- Vakti mevûd: Vaat edilmiş zaman…
- Leyl: Gece/Karanlık
- İzale eyledi: Giderdi/Ortadan kaldırdı…
- Bed’ini: Kötülük halini…
- Fecr: Sabah/Aydınlık…
*Medyûn: Borçlu…
*Meftûn: Âşık…
MUSTAFA ASIM KAHYAOĞLU